Bio-rozwiązania w walce z ćmą bukszpanową

Bukszpan to ozdobna roślina charakteryzująca się gęstym i trwałym ulistnieniem, zimozielony, pięknie wygląda przez cały rok, łatwo się formuje, przez co często jest wykorzystywany na żywopłoty. Nie sprawia trudności w uprawie. Słomkowa barwa pędów, suche i zwinięte liście, białe oprzędy („pajęczyny”) z zielonkawymi odchodami - to objawy żerowania szkodnika, psujące estetykę tych krzewów.

Szkodnik, o którym mowa to inwazyjny motyl. Po raz pierwszy w Europie został zaobserwowany w 2007 r. w Niemczech i Holandii, natomiast w Polsce w 2016 r., cały czas się rozprzestrzenia. Stosunkowo nowy i mało znany szkodnik ogromną szkodę powoduje na bukszpanie, atakuje liście, obgryzając ich brzegi, niszcząc ich całą powierzchnię. Uszkadza również korę, przez co może spowodować całkowite zamieranie rośliny, dosłownie w kilka dni potrafi zniszczyć całą roślinę.

Motyl należy do rodziny wachlarzykowatych (Crambidae). Dorosłe owady ćmy bukszpanowej (Cydalima perspectualis) mają białe skrzydła z brązową obwódką (stanowią 80% populacji) lub jasnobrązowe z opalizująco-fioletowym połyskiem. Rozpiętość skrzydeł waha się od 36 do 44 mm. Trzecie i czwarte stadium larwalne to okres intensywnego żerowania, to wtedy gąsienice powodują w bukszpanie największe zniszczenia. Poczwarki są zielone, z brązowym paskiem, gąsienice mogą mieć nawet 4,5 cm długości, a ich głowa jest czarnego koloru. W Polsce Cydalima perspectalis przechodzi 2-3 pełne cykle rozwojowe: I - na przełomie marca i kwietnia, II - na przełomie czerwca i lipca, III - na przełomie września i października.

Na początku sezonu wegetacyjnego możemy zacząć od regularnego poszukiwania jaj szkodnika na spodniej stronie zdrowych liści, należy dokładnie przeglądać obszary wewnątrz rośliny. Dzięki przeglądom rośliny jest szansa, że dostrzeżemy szkodnika w momencie, w którym jeszcze da się podjąć właściwe działania. Jeśli inwazja szkodnika nie jest zbyt intensywna można spróbować pozbyć się go mechanicznie, poprzez zbieranie gąsienic ręcznie i wycinanie pędów zaatakowanych gałęzi, a następnie palenie ich. Czynności te należy powtarzać przez kilka kolejnych dni, wyzbieranie larw umożliwi opanować inwazję. Bardzo pomocnym narzędziem w lustracji ćmy bukszpanowej jest wywieszanie pułapek monitorujących pojawienie się szkodnika. Pułapki feromonowe działają selektywnie i są bezpieczne dla środowiska i ludzi. Umieszczony w pułapce dyspenser z feromonem zwabia samce, ograniczając liczebność populacji poprzez wyłapywanie dorosłych osobników oraz uniemożliwiając proces rozmnażania.

Wykorzystywanie biopreparatów to zdecydowanie bezpieczniejszy i równie skuteczny sposób walki ze szkodnikami. Dostępne biologiczne środki są łatwe do stosowania, przy pomocy oprysku mogą również pomóc w zwalczaniu ćmy bukszpanowej. Zalecane środki to Lepinox^®Plus oraz NeemAzal^® - T/S.

Azadyrachtyna - substancja aktywna w NeemAzal® - T/S, wykazuje działanie żołądkowe. Wykazuje wysokie spektrum działania na szkodniki gryzące, minujące oraz ssące. Owad pobiera azadarychtynę wraz z fragmentami tkanek rośliny lub jej sokami przy żerowaniu powodując spadek jego żarłoczności, zakłóca ona również rozwój owadów i zmniejsza ich płodność. Zastosowanie insektycydu wykazuje największą efektywność wobec larwalnych stadiów owadów, dlatego istotne jest wykonanie oprysku we właściwym terminie. Zalecana dawka 1,5 l / 1m wysokości korony (zwykle 3 l/ha).

Do biologicznego zwalczania gąsienic ćmy bukszpanowej zalecane jest stosowanie Lepinox^®Plus, może być on stosowany samodzielnie bądź w połączeniu z innymi preparatami z wyłączeniem preparatów miedziowych i o wysokim pH (polisiarczki, wodorowęglan itp.). Wykazuje największą efektywność w zwalczaniu wczesnych stadiów larwalnych. Selektywny insektycyd działa żołądkowo, zawiera bakterię Bacillus thurigensis ser. Kurstaki wytwarzającą krystaliczne białka, które aktywowane są w przewodzie pokarmowym gąsienic. Szkodniki po spożyciu bakterii przestają żerować i zamierają, kurczą się i przybierają ciemną barwę. Maksymalna jednorazowa dawka to 1 kg/ha.

Marta Ozdoba

Źródło: Biocont.pl

Ćma bukszpanowa [fot. M. Ozdoba]

Ćma bukszpanowa

Ćma bukszpanowa

Ćma bukszpanowa

Ćma bukszpanowa

Ćma bukszpanowa

Ćma bukszpanowa

Ćma bukszpanowa

Ćma bukszpanowa

Ćma bukszpanowa

Ćma bukszpanowa

Ćma bukszpanowa

Ćma bukszpanowa

Ćma bukszpanowa