Jak niedobór miedzi wpływa na uprawę zbóż?

Miedź jest jednym z bardzo istotnych mikroelementów w uprawie zbóż. Warunkuje on stan zdrowia roślin oraz wielkość uzyskanego plonu. Nawożenie azotem upraw zbożowych wpływa na zwiększenie zapotrzebowania na ten pierwiastek.

Na glebach o średniej zasobności w mikroelementy zaaplikowanie miedzi dolistne może okazać się właściwe. Niedobory tego pierwiastka mają bezpośredni wpływ na wysokość plonowania. Należy o tym pamiętać zwłaszcza wiosną, kiedy w roślinach zachodzi proces wegetacji.

Miedź pełni w roślinach szereg fizjologicznych funkcji, które warunkują poziom plonowania oraz zdrowia. Do najważniejszych funkcji należą m.in.: stymulacja procesu fotosyntezy i kontrola gospodarki azotowej w roślinie. Dodatkowo wchodzi w skład enzymów, uczestniczy w syntezie hormonów wzrostu oraz metabolizmie błon komórkowych. Wpływa na zmniejszenie podatność roślin na wyleganie poprzez udział w syntezie lignin.

Niedobór tego pierwiastka w uprawach zbożowych możemy zaobserwować na początku fazy strzelania w źdźbło. Innymi objawami jego niedoboru jest chloroza brzegów liści oraz ich bielenie i skręcanie się. Bardzo duże niedobory miedzi prowadzą do bielenia kłosów oraz niewykształcania się ziarniaków (tzw. Pustokłosie). Kłosy zbóż, których deficyt miedzi jest umiarkowany, przybierają barwę zielono-brązową. W warunkach niedoboru miedzi rośliny uprawne są bardziej podatne na wyleganie.

Jakub Lipnicki

Źródło:

• www.blog.cheminova.pl/
• www.agropolska.pl
• www.nawozy.eu