Glebę można zdefiniować jako biologicznie czynną, powierzchniową warstwę litosfery, powstałą ze skały macierzystej pod wpływem czynników glebotwórczych (głównie: organizmów żywych, klimatu, wody), podlegającą ciągłym przemianom. Przemiany te mogą być pozytywne - ich efektem jest wzrost żyzności oraz negatywne - prowadzące do degradacji.
Żyzność gleby - współudział gleby we wzroście, rozwoju i plonowaniu roślin, przejawiający się w zdolności gleby do przekazywania bytującym roślinom wyższym składników pokarmowych, wody, powietrza, ciepła na podstawie określonych właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych oraz regulowaniu wymiany gazowej. (Kowaliński)
Żyzność gleby może być naturalna, agrotechniczna i nabyta
- Żyzność naturalna gleby jest wynikiem właściwości skały macierzystej i procesu glebotwórczego. Zależy od zawartości w glebie koloidów glebowych, związków mineralnych, próchnicy, drobnoustrojów (mikroorganizmy glebowe odnawiają żyzność gleby). Jest ona charakterystyczna dla naturalnych gleb, na które nie oddziałuje człowiek.
- Żyzność agrotechniczna (sztuczna) jest wynikiem działalności człowieka, najczęściej zabiegów agrotechnicznych. Może być ona zwiększona poprzez odpowiednie nawożenie, wapnowanie, uprawę, stosowanie płodozmianu i meliorację.
- Żyzność nabyta to żyzność wytworzona przez człowieka na utworach, które jej prawie nie posiadały. Dotyczy to głównie rekultywacji hałd i wyrobisk pogórniczych i innych miejsc, gdzie człowiek "pomaga" skałom i zwietrzelinom stać się glebą.
Czynniki warunkujące żyzność gleb:
- budowa morfologiczna, właściwości morfologiczne profilu glebowego, miąższość gleby i poziomu próchnicznego;
- właściwości fizyczne - skład granulometryczny, struktura i tekstura, porowatość, układ porów, właściwości termiczne, wodne i powietrzne;
- właściwości biochemiczne i biologiczne - zawartość substancji organicznej (zwłaszcza próchnicy), skład edafonu, aktywność biologiczna gleby;
- właściwości chemiczne i fizykochemiczne, zasobność w składniki pokarmowe, zawartość substancji toksycznych, odczyn, skład kompleksu sorpcyjnego, właściwości sorpcyjne, buforowość.
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziałują, uzupełniają i kompleksowo wpływają na stan żyzności gleby.
Warunkiem otrzymania wysokich, dobrej jakości plonów jest utrzymanie odpowiedniego wysokiego poziomu żyzności gleby. Możemy to osiągnąć poprzez:
- zwiększenie ilości substancji organicznej gleby, która przy współudziale mikroorganizmów glebowych tworzy próchnice glebową;
- wzrost liczebności mikroorganizmów glebowych i wysoką ich biologiczną aktywność;
- regulacje odczynu do poziomu optymalnego dla danego typu gleb;
- utrzymanie zasobności gleb w makro- oraz mikroelementy, zrównoważone nawożenie roślin;
- odpowiednie zabiegi uprawowe;
- zbudowanie i utrzymanie tzw. struktury gruzełkowej gleby;
- zabiegi melioracyjne ewentualnie nawadnianie roślin.
Utrzymanie żyzności gleby na wysokim poziomie jest zaliczane do podstawowych warunków rozwoju rolnictwa. W zrównoważonym rozwoju rolnictwa ochrona żyzności gleby jest priorytetem.
Krzysztof Domagała
Mieszanki poplonowe uprawiane na przyoranie dla poprawy żyzności gleb