Cięcie borówki to zabieg mający na celu utrzymanie dobrej kondycji plantacji, prawidłowy wzrost krzewów, dobre owocowanie, wysoką jakość owoców oraz regularne, coroczne owocowanie. Gdy pozostawimy krzewy niecięte dochodzi do starzenia się pędów i mimo, że mamy obfite kwitnienie i owocowanie, to jagody są drobne i nierównomiernie dojrzewają. Krzewy słabo rosną, brak nowych przyrostów, jest mało pąków kwiatowych i mniej liści, skutkuje to obniżeniem plonu w następnym roku. Może też wystąpić przemienność owocowania, po roku obfitego owocowania wystąpi spadek plonu i pogorszy się jego jakość. Cięcie nie powinno być zbyt silne, a uzależnione od kondycji roślin oraz warunków uprawy. Wycięcie zbyt dużej ilości pędów może ograniczyć plon w następnym roku.
Jeżeli wzrost jest intensywny i warunki optymalne można przez ten okres nie wykonywać cięcia. Zawsze jednak usuwamy pędy uszkodzone mechanicznie i wyrastające z nasady krzewu krótkopędy. Jeżeli jednak po posadzeniu rośliny nie rosną zbyt dobrze, wtedy wskazane jest cięcie polegające na usuwaniu pędów z pąkami kwiatowymi w celu ograniczenia owocowania. Jeżeli chcemy, aby rośliny bardziej krzewiły się, należy przyciąć pędy na 1/3 wysokości, wtedy z takiego pędu wyrosną 2-3 kolejne, co spowoduje rozbudowę całego krzewu. Taki zabieg wskazany jest też u odmian słabo krzewiących się np. Nelson czy Sunrise.
Celem cięcia w tym okresie jest ich odmładzanie, utrzymanie odpowiedniego pokroju i wysokości roślin. Dobrze cięte krzewy, nawet te starsze mogą zapewnić dobry plon i wysoką jakość owoców. U krzewów w pełni owocowania można wyciąć do 40% pędów i nie będzie miało to ujemnego wpływu na plon. Jeżeli cięcie wykonujemy co roku wystarczy wówczas usunąć 25-30% pędów. Krzew borówki w pełni owocowania powinien mieć 8-10 pędów szkieletowych, które należy wymieniać wycinając corocznie 2-3 pędy u nasady krzewu. Ten sposób pielęgnacji plantacji zapewni dobrą kondycję i zadawalający plon przez kilka lat.
Krzewy nie mogą być zbyt rozłożyste, czy też wykładać się w kierunku międzyrzędzi, bo utrudnia to przejazdy i zbiór owoców. Nie powinno się dopuścić do zbyt wysokiego prowadzenia roślin i zbytniego zagęszczenia pędów w środku krzewów, gdyż będzie utrudniało to zbiór owoców. Przestrzeń owoconośna powinna znajdować się nie niżej niż 50-70 cm od powierzchni ziemi i nie wyżej niż 150 cm.
Należy usuwać najstarsze pędy, przy czym najpierw usuwamy te krzyżujące się i nadmiernie zagęszczające wnętrze krzewu. Cięcie w górnych partiach powinno polegać na wycięciu części pędów owocujących w roku poprzednim, szczególnie tych, które pozamierały, aby nie były źródłem infekcji w kolejnym sezonie. Wycięte pędy, na których nie występowały choroby można wyrzucać w międzyrzędzia, rozdrobić i pozostawić na plantacji. Jeżeli jednak był problem z chorobami należy wycięte pędy wywieźć z plantacji.
Cięcie można rozpocząć już późną jesienią lub w okresie zimowym, jednak muszą być dni bez deszczu, aby uniknąć infekcji ran przez patogeny. Sposób cięcia powinien być dopasowany do wieku, kondycji krzewów, ilości zawiązanych pąków kwiatowych oraz do odmiany. Na owocujących plantacjach, od 4-5 roku cięcie należy wykonywać co roku.
Wiesława Kaczorek