11 marca 2020 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła stan pandemii COVID-19 - choroby wywołanej koronawirusem SARS-CoV-2. 8 marca 2020 r. weszła w życie w Polsce specjalna ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, na mocy której wprowadzono szczególne przepisy wspierające walkę z epidemią i jej skutkami. Kolejnym krokiem było ogłoszenie stanu zagrożenia epidemicznego na mocy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 marca 2020 r. (Dz.U. 2020, poz. 433, 441). Rozporządzenie to zostało uchylone z dniem 20 marca 2020 r., kiedy to weszło w życie nowe rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz.U. 2020, poz.491) a następnie rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 24 marca 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ogłoszenia stanu epidemii na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. 2020, poz.522).
Wprowadzenie na terytorium Polski stanu epidemii poskutkowało wprowadzeniem przez Ministra Zdrowia szeregu obowiązków oraz ograniczeń, a w niektórych przypadkach zakazu działalności, które wiążą się z dużymi skupiskami ludzi. Dotyczy to także zakazu przemieszczania się.
Do najważniejszych ograniczeń obowiązujących wraz z wprowadzeniem stanu epidemii należy całkowity zakaz prowadzenia działalności, między innymi:
Ograniczenia dotyczą również działalności handlowej w centrach handlowych. Pozostałe obiekty handlowe i usługowe, tj. wszystkie zlokalizowane poza centrami handlowymi oraz działające w centrach handlowych sklepy spożywcze, drogerie czy apteki mogą być otwarte.
Jednocześnie 20 marca 2020 r. zniesiono zakaz prowadzenia obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania, który obowiązywał od 14 marca. Warto w tym miejscu podkreślić, że wprowadzona ustawa z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych w art. 18 odnosi się do prowadzenia działalności turystycznej na wsi, stąd warto bliżej zapoznać z tym zapisem, bowiem jak wynika z nowych przepisów osoby nie mające wpisu do ewidencji obiektów, o których mowa w art. 35 ust. 2 i 3, ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych, a którą to ewidencję z mocy ustawy prowadzi wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce ich położenia, nie powinny prowadzić takiej działalności, ponieważ w myśl nowej ustawy nie spełniają wymagań sanitarnych.
Wyjaśnienie. Ustawą z 2 marca 2020 r. zmieniono między innymi ustawę z 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich poprzez zapis w Art. 18 tj. ..."W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 238) w art. 35 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Uznaje się, że w obiektach, w których są świadczone usługi hotelarskie bez uprzedniego zgłoszenia do właściwej ewidencji, o której mowa w art. 38, nie są spełnione wymagania sanitarne, o których mowa w ust. 1 pkt 2.”.
Ponadto od 25 marca do 11 kwietnia 2020 r. na terenie Polski obowiązuje zakaz przemieszczania się.
Nie dotyczy on przemieszczania się w celu:
Ważne:
Teresa Wąsik
Źródło: