Świętokrzyski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Modliszewicach Modliszewice, ul. Piotrkowska 30, 26-200 Końskie

Strona główna/Aktualności/Muszka plamoskrzydła (Drosophila suzukii) - zagrożenie i występowanie

Muszka plamoskrzydła (Drosophila suzukii) - zagrożenie i występowanie

2021-07-19

muszka plamoskrzydła

Muszka plamoskrzydła (Drosophila suzukii) nazywana jest także muszką plamistą. Pochodzenie nazwy wywodzi się od plam na skrzydłach, występujących u samców tego gatunku. Jest to nowy, inwazyjny i bardzo groźny szkodnik na naszym terenie.

Muszka ta pochodzi z Azji, w naszym kraju pojawiła się w latach 2007-2012. Pierwsze poważne szkody ekonomiczne w Polsce, związane z tym szkodnikiem, zaobserwowano w 2015 roku. Rok później muszka plamoskrzydła zaatakowała bardzo silnie w uprawach malin oraz jeżyn na Lubelszczyźnie. Owad ten atakuje głównie owoce miękkie, czyli maliny, borówki, jeżyny, czereśnie, wiśnia i winogrona. Oprócz upraw ogrodniczych atakuje jarzębinę i dziką jeżynę.

Szkodnik atakuje owoce o cienkiej skórce, bo łatwo się przez nią przebija i składa jaja w dojrzewających, zdrowych owocach. Uszkodzona skórka jest miejscem sprzyjającym rozwojowi innych patogenów.

Muszka jest groźna we wszystkich fazach rozwojowych owoców, lecz właśnie najgroźniejsza jest dla dojrzałych owoców. Owad potrafi wyczuć takie owoce nawet z kilku kilometrów. Biologia tego szkodnika nie jest jeszcze do końca poznana, bardzo dużo zależy od klimatu miejsca występowania. Samice składają jaja już po przepoczwarczeniu, przez okres około 5 dni potrafią złożyć ok. 350 jaj. Rozwój jaj trwa około dwóch dni, pełny rozwój larw - około 10 dni, a okres przepoczwarczenia i okres poczwarki - od 5 do 30 dni. Muszka rozwija się już od temp. 10°C, lecz najbardziej aktywna jest w temperaturze około 20-25°C. Osobniki dorosłe zimują ukryte na plantacji, głównie w spękaniach pędów. Należy zwrócić uwagę na to, że to szkodnik wielożerny, więc może również zimować na dziko rosnących roślinach w pobliżu plantacji.

Osobniki dorosłe Drosophila suzukii są małe (ok. 2-3 mm), ich rozpiętość skrzydeł wynosi od 6 do 8 mm. Szkodniki te można odróżnić od innych muchówek po charakterystycznych plamach na skrzydełkach. Samice mają silnie zbudowane pokładełka, które służą do wnikania i składania jaj w owocu. Jaja muszki są białe, mają ok. 0,6 mm długości, 0,2 mm szerokości, posiadają po dwa przewody oddechowe, które wystają z owoców. Każda muszka przechodzi trzy stadia larwialne, pod koniec stadium larwalnego mają ok. 3,9 mm, zaś poczwarki mają ok. 3 mm długości i są brązowe. Zapadnięte tkanki w owocu sygnalizują żerowanie larw, co dyskwalifikuje towar ze sprzedaży.

Bardzo ważny jest monitoring plantacji. Szybkie tempo rozwoju i wysoka płodność szkodnika powoduje, że pojawienie się kilku osobników jest momentem do podjęcia szybkich działań w celu ograniczenia populacji owada. Bardzo ważna jest tutaj czystość uprawy, co ogranicza miejsca potencjalnych miejsc infekcji. Do zwalczania chemicznego używamy preparatów z grup pyretroidów, spinozydów oraz neonikotynoidów.

Do monitoringu plantacji i masowego odłowu używa się pułapek Drososan Trap z płynem wabiącym, Drosal® Pro, Drosinal. Pułapki mogą również służyć do odłowu innych gatunków muchówek występujących na plantacji. Należy zwrócić uwagę na wymianę lepów i płynu wabiącego. Jeśli nie posiadamy pułapek z płynem zakupionych w sklepie ogrodniczym, to możemy wykonać ją sami. Do tego celu używamy butelki PET o pojemności ok. 1,5 litra, z szeroką szyjką. W górnej części butelki wiercimy otwory (ok. 3 mm średnicy) z trzech stron, co będzie stanowić wejście dla odłowionych szkodników. Do butelki wlewamy około 250 ml płynu wabiącego. Do wykonania płynu potrzebujemy 200 ml octu winnego (jabłkowego) oraz 50 ml czerwonego wina. Tak przygotowane pułapki wieszamy na plantacjach, na wysokości strefy owocowania.

Grzegorz Jurkowski

udostępnij
do góry