Rolnictwo ekologiczne w pigułce

Rolnictwo ekologiczne to system gospodarowania o zrównoważonej produkcji roślinnej i zwierzęcej w obrębie gospodarstwa, oparty na środkach pochodzenia biologicznego i mineralnego, które nie zostały przetworzone technologicznie.

W Polsce szczegółowe wymagania w zakresie rolnictwa ekologicznego reguluje ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o rolnictwie ekologicznym (Dz. U. nr 116 poz. 975), natomiast unijnym aktem prawnym, obowiązującym także polskich rolników, jest Rozporządzenie Rady Europy (WE) nr 834/2007 ustanowione 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91; oraz rozporządzenie Komisji Europejskiej (WE) nr 889/2008 ustanowione 5 września 2008 r. wprowadzające szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli.

Do podstawowych celów rolnictwa ekologicznego zaliczamy:

• zachowanie wysokiego poziomu próchnicy, która warunkuje żyzność gleby;
• utrzymanie równowagi biologicznej w środowisku produkcji rolniczej;
• dążenie do zamknięcia obiegu materii w gospodarstwie poprzez zrównoważenie produkcji roślinnej ze zwierzęcą.

Podstawowe zasady rolnictwa ekologicznego:

Uprawa roślin:

• nawożenie nawozami organicznymi lub naturalnymi, wytworzonymi we własnym gospodarstwie lub, w przypadku nieposiadania zwierząt, pozyskanymi z innych gospodarstw ekologicznych oraz nawozami i środkami poprawiającymi właściwości gleby, zakwalifikowanymi do stosowania w rolnictwie ekologicznym;
• stosowanie ekologicznego materiału siewnego;
• właściwy płodozmian, uwzględniający wsiewki i poplony, pozwalające na jak najdłuższe przykrycie gleby roślinnością;
• odchwaszczanie mechaniczne, bez chemicznych środków ochrony roślin lub za pomocą środków ochrony zakwalifikowanych do stosowania w rolnictwie ekologicznym;
• stosowanie preparatów biologicznych i wyciągów roślinnych.

Chów zwierząt:

• właściwe utrzymanie zwierząt - zapewnienie odpowiedniej powierzchni oraz dostępu do wybiegów i pastwisk;
• zachowanie dobrostanu;
• maksymalna obsada zwierząt na 1 ha - nie więcej niż 1,5 DJP;
• żywienie oparte na paszach pochodzących z własnego gospodarstwa lub innych, ale wytworzonych metodami ekologicznymi;
• leczenie metodami naturalnymi, stosowanie alopatycznych weterynaryjnych produktów leczniczych oraz antybiotyków tylko za zgodą jednostki certyfikującej na odpowiedzialność lekarza weterynarii.

 Co wolno a czego nie wolno stosować?.

Magdalena Olszewska
Źródło: www.kalendarzrolnikow.pl