Zakładanie plantacji truskawki

Sierpień to optymalny termin zakładania nowych plantacji truskawki. Popełnione w tym czasie błędy skutkują obniżeniem plonu oraz powodują dodatkowe koszty związane z pielęgnacją i ochroną roślin w sezonie wegetacyjnym.

Truskawka najlepiej rośnie na glebach żyznych, zasobnych w próchnicę i przewiewnych. Ma płytki system korzeniowy, dlatego gleba przed sadzeniem roślin powinna być dobrze przygotowana. Ważny jest odpowiedni przedplon, dobrym przedplonem są rośliny zbożowe, rzepak, gorczyca, facelia, a także rośliny bobowate takie jak: łubin, wyka, peluszka. Nie powinno się sadzić truskawek po malinie, ziemniakach, pomidorze z uwagi na groźną chorobę systemu korzeniowego - werticiliozę. Nie należy uprawiać truskawki zbyt długo na tym samym stanowisku, występuje wówczas nagromadzenie patogenów i zmęczenie gleby. Należy zniszczyć chwasty, szczególnie wieloletnie i wzbogacić glebę w próchnicę oraz składniki pokarmowe. Dawki nawozów należy oprzeć na wynikach chemiczne analizy gleby. W celu uzupełnienia składników pokarmowych można zastosować nawóz wieloskładnikowy lub jednoskładnikowy w zależności od zasobności gleby.

W ostatnich latach wielu producentów ma problem w uprawie truskawki deserowej ze zwalczaniem chorób odglebowych. Do najczęstszych chorób odglebowych zaliczamy werticiliozę, antraknozę, skórzastą zgniliznę truskawki, zgniliznę korony truskawki oraz czerwoną zgniliznę korzeni. Patogeny glebowe są trwałe, długi czas zalegają w glebie, mają dużą ilość cykli rozwojowych w ciągu roku. Stanowią duże zagrożenie na plantacjach towarowych, ale także w szkółkach. Negatywnie wpływają na wzrost i rozwój roślin, a w konsekwencji na ilość i jakość plonu. Przy silnym porażeniu może dojść do całkowitego zamierania roślin na plantacji.

Stąd przy zakładaniu nowej plantacji tak ważna jakość sadzonek, które powinny być zdrowe, wolne od chorób i szkodników. Nie powinny być pobierane z plantacji owocujących i tych, na których widać objawy występowania chorób lub szkodników. Rośliny na plantacjach mogą być też porażone przez choroby bezobjawowo, a objawy chorobowe zaobserwujemy dopiero po posadzeniu roślin na miejsce stałe. Aby ograniczyć porażenie roślin przez te groźne patogeny, zalecana jest uprawa truskawki na podniesionych zagonach, co przyspiesza obsychanie roślin i zmniejsza ryzyko infekcji, pozytywną rolę spełnia także stosowanie ściółkowania plantacji.

Sadzonki zakupione w profesjonalnych szkółkach gwarantują odpowiednią zdrowotność roślin. Przy zakładaniu nowych plantacji najlepiej sprawdzają się sadzonki doniczkowane, które są zdrowe, dobrze wyrośnięte, mają rozwinięty system korzeniowy. Można też użyć sadzonki zielone kopane bezpośrednio lub w krótkim okresie przed sadzeniem. Takie sadzonki powinny być prawidłowo rozwinięte, muszą mieć odpowiednią średnicę korony, co ma bezpośredni wpływ na wzrost i rozwój roślin. W szkółkach pakowane są w pęczki np. po 25 sztuk. Do czasu odebrania przez producenta są magazynowe w chłodniach w optymalnej temperaturze i wilgotności. Trzeba je wysadzić zaraz po otrzymaniu, aby nie przesuszyć systemu korzeniowego, gdyż wtedy mogą gorzej przyjmować się. Nie należy opóźniać terminu sadzenia, rośliny sadzone w optymalnym terminie szybciej się krzewią i zawiązują więcej pąków kwiatowych, co przekłada się na wyższe plony w kolejnym roku.

Rośliny nie mogą być sadzone zbyt głęboko, ani zbyt płytko, pąk wierzchołkowy powinien znajdować się na równo z powierzchnią ziemi. Korzenie nie mogą być podwinięte do góry, a ziemia wokół roślin powinna być dobrze dociśnięta. Źle posadzone sadzonki słabo rosną, a nawet zamierają. Truskawki to rośliny bardzo wrażliwe na brak wody, gdyż mają płytki system korzeniowy. Należy je sadzić w wilgotną glebę, a rośliny po posadzeniu obficie podlać, wilgotne podłoże powinno być utrzymane do czasu dobrego przyjęcia się sadzonek.

Tekst i zdjęcia: Wiesława Kaczorek