Uwaga na Barszcz Sosnowskiego!

Barszcz Sosnowskiego (Heracleum Sosnowski) jest rośliną dwuletnią należącą do rodziny baldaszkowatych (selerowatych). Pochodzi z rejonu Kaukazu, skąd został rozprzestrzeniony na obszar Europy Środkowej i Wschodniej, gdzie stał się rośliną inwazyjną.

Barszcz Sosnowskiego do Polski został sprowadzony na początku lat 50-tych do prac badawczych. W latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku został rozpowszechniony jako roślina pastewna. Najwięcej upraw było na Podkarpaciu, Podhalu i Pogórzu Sudeckim. Ponieważ jego wartość paszowa była znikoma wkrótce zaniechano uprawy, jednak rozprzestrzeniał się w środowisku, w siedliskach ruderalnych, przydrożnych rowach, szlakach turystycznych i nieużytkach. Występuje jako roślina dwuletnia, rozmnaża się głównie z nasion, nie rozmnaża się wegetatywnie, chociaż łatwo się regeneruje po przykoszeniu. Jedna roślina może wytworzyć do 12 tys. nasion, które zachowują żywotność do 4 lat lub dłużej. Nasiona mogą być przenoszone przez wiatr, wodę, człowieka i zwierzęta. Przeciętna wysokość rośliny to 1,5 m, chociaż w niektórych warunkach może wyrastać do 3 m.

Barszcz Sosnowskiego jest rośliną niebezpieczną dla zdrowia człowieka. Włoski występujące na liściach wydzielają związek kumarynę mającą właściwości parzące. Parzące działanie tego związku nasila się w dni słoneczne o wysokiej temperaturze i dużej wilgotności powietrza (okres letni). Kontakt z ta rośliną powoduje zapalenie skóry, powstawanie pęcherzy, trudno gojących się rany, które mogą zostawiać blizny oraz zapalenie spojówek. Roślina ta może również wywoływać alergie. Roślina stanowi szczególne zagrożenie dla dzieci, rolników, pracowników zieleni miejskiej. Jej usuwanie musi być umiejętne. Osoba to wykonująca powinna mieć odpowiednie ubranie ochronne i sprzęt. Należy unikać wykaszarek, które powodują „pryskanie soku„ i możliwość poparzeń. Do zwalczania mechanicznego należy stosować zwykłe kosy i łopaty.

Zwalczanie tego gatunku możemy prowadzić metodą mechaniczną oraz metodą chemiczną.

Metoda mechaniczna.
Polega na systematycznym wycinaniu wyrastających roślin. Najważniejsze jest aby nie dopuścić do wytworzenia nasion i ich osypywania. Wszelkie prace należy wykonywać w odpowiedniej odzieży z osłoną twarzy i rąk oraz przy odpowiedniej pogodzie. W jednym sezonie potrzebne jest od 2 do 4 zabiegów wycinania.

Metoda chemiczna.
Do chemicznego zwalczania można zastosować Roundup 360 SL lub jego generyki w dawce 5-8 l/ha lub o stężeniu 5%cieczy roboczej.

Zabiegi opryskiwania można wykonać w trzech terminach:

• wiosną, do połowy maja, na młode rośliny,
• wczesnym latem, po wytworzeniu pędów kwiatowych,
• późnym latem, do jesieni na osobniki wieloletnie, gdy gromadzą substancje zapasowe w korzeniach.

Zabiegi zwalczania muszą być prowadzone kilka lat, aż do całkowitego usunięcia roślin Barszczu. Osoby pracujące przy zwalczaniu Barszczu Sosnowskiego muszą być poinformowane o toksycznych i parzących właściwościach tej rośliny. Problem występowania i szkodliwego odziaływania Barszczu Sosnowskiego jest problemem krajowym, dlatego należy poświęcić szczególną uwagę jego skutecznemu zwalczaniu.

Krzysztof Domagała

Źródło:

• „Barszcz Sosnowskiego” ,prof. dr. hab. Kazimierz Adamczewski, inż. Adam Paradowski, PIORIN, 2007