Letnie cięcie drzew jabłoni

Druga połowa lata to czas, gdy w wielu sadach jabłoniowych zaczynamy lub jesteśmy w trakcie letniego cięcia pędów jabłoni. Zabieg ten wskazany jest w sadach na podkładkach półkarłowych i karłowych, w których w danym sezonie nastąpił duży wzrost wegetatywny.

Zabieg ten ma na celu:

• lepsze doświetlenie dolnej części korony, co skutkuje lepszym wybarwieniem owoców;
• eliminację pędów, które nie biorą udziału w tworzeniu korony i powierzchni owoconośnych;
• skuteczniejsze dokarmianie dolistne owoców, dokładniejsze pokrycie skórki owoców;
• zwiększenie skuteczności zabiegów ochrony przed chorobami i szkodnikami jabłoni;
• u odmian o owocach żółtych i zielonych powoduje to, że skórka jest twardsza, bardziej odporna na uszkodzenia mechaniczne.

U odmian wczesnojesiennych wykonujemy go w lipcu, w odmianach jesiennych - w lipcu i sierpniu, natomiast u odmian zimowych - w sierpniu do połowy września. Należy pamiętać, że na wytworzenie rumieńca w zależności od odmiany potrzebny jest okres od 2 do 3 tygodni, dotyczy to odmian czerwonoowocowych. Wcześniejszy termin cięcia może spowodować wtórny wzrost wegetatywny pędów. Zasadniczym skutkiem letniego cięcia jest to, aby rumieniec był na całej powierzchni owocu.

Sprzęt, jaki do tego użyjemy, zależy od samego sadownika. Niektórzy preferują i używają sekatorów jednoręcznych, lecz preferowane jest użycie sekatorów dwuręcznych. Wszystko zależy od intensywności zabiegu cięcia. Ważne jest, aby sprzęt, którym wykonujemy prace był dobrze naostrzony, skręcony, sprawny, aby praca nim zbytnio nie męczyła.

Cięcie letnie jabłoni polega na wycięciu pędów wyrastających silnie z pąków śpiących, wyrastających na pniu oraz grubszych konarach (tzw. wilków), pozostawiamy pędy drobne w celu wykorzystania ich do budowy pędów owoconośnych. Pędy wyrastające nad owocami skracamy nad 4-5 liściem, aby zapewnić lekkie zacienienie zapobiegające oparzeniu owoców.

Do najczęściej popełnianych błędów podczas wykonywania cięcia letniego należą:

• zbyt silne przycięcie pędów nad owocami, skutkujące ich nadmiernym odsłonięciem, co powoduje powstawanie oparzeń i uszkodzeń skórki owocu;
• wycięcie zbyt dużej liczby pędów;
• usuwanie pędów drobnych, małych;
• skrócenie, a nie wycięcie silnych pędów wegetatywnych wyrastających z głębi korony.

W sadach o dużym potencjale wzrostu wegetatywnego należy pomyśleć o innych sposobach ograniczenia tego wzrostu, np. zastosowanie retardantów (Regalis 10 WG), stosowanie podcinania korzeni, jak również ograniczenie nawożenia, szczególnie azotowego.

Grzegorz Jurkowski