Kozłek lekarski to bardzo popularna roślina lecznicza z rodziny kozłkowatych. Jest on również znany pod wieloma innymi nazwami zwyczajowymi, m.in. waleriana, kocia trawa oraz biedrzan. Posiada kłącza czyli podziemne łodygi oraz korzeń. Składowe elementy rośliny mają zastosowanie w lecznictwie.
W okresie od czerwca do sierpnia wypuszcza kwiaty od białych po różowe i lekko fioletowe. Mają one słodkawy zapach, który jest afrodyzjakiem dla kotów. Korzeń kozłka potocznie nazwany korzeniem waleriany jest używany w medycynie konwencjonalnej jak również niekonwencjonalnej. Występuje na niskich torfowiskach, przy brzegach wód, na mokrych łąkach oraz w wilgotnych lasach. W celach spożywczych oraz leczniczych roślina pozyskiwana jest ze specjalnie wydzielonych upraw, aby zapobiec zmniejszeniu zasobów naturalnych. Poza tym zawiera ona wtedy więcej substancji aktywnych.
Jego maksymalna wysokość wynosi 150 cm, dlatego też wymaga odpowiedniej ilość miejsca do wzrostu. Sadzi się go na powierzchni 40x40 cm. Posiada on umiarkowane wymagania glebowe, mimo tego najlepiej rośnie na glebach żyznych, odpowiednio wilgotnych oraz zasobnych w próchnicę i wapń. Należy również wspomnieć, iż powinien znajdować się na stanowisku o dużej ilości słońca lub miejscu lekko zacienionym.
Wymaga on stałej pielęgnacji. W pierwszym roku wykonuje się odchwaszczanie oraz regularne nawożenie. W drugim roku usuwa się pędy kwiatostanów. Kłącza zbierane są jesienią, a później w warunkach naturalnych dokonuje się ich suszenie.
Zastosowanie:
Jakub Lipnicki
Źródła: